Een verhaal om echt even stil van te worden
Dit is het verhaal van Luc en Soumia. Ze wonen in dezelfde buurt, maar ze kennen elkaar niet. Dat wil zeggen: Luc kent Soumia, want iedereen kent haar. Dat is dan ook de reden waarom ze zich opsluit in huis.Zo kan ze ontkomen aan de misprijzende blikken buiten.
Toch zet ze aarzelend een stap over de drempel. Ondanks alles gaat het leven immers verder. Haar voorzichtige passen brengen haar op de stoep bij Luc, en aan zijn keukentafel. De twee raken in gesprek en ontdekken dat er veel is dat hen bindt, in positieve en in negatieve zin.
Ish Ait Hamou schreef met dit boek een aangrijpend verhaal, dat het moet hebben van mooie zinnen, betekenisvolle stiltes en veelzeggende blikken. Geen sneltrein vol gebeurtenissen dus, maar een prachtige, gevoelige vertelling over hoe mensen zich onverwacht met elkaar verbonden weten.
Een ontroerend boek dat ik met een brok in de keel afsloot. Erg de moeite waard!
Synopsis
Een jonge vrouw en een oude man wonen in dezelfde buurt, maar kennen elkaar niet. Zij probeert met de moed der wanhoop een nieuw leven te beginnen. Hij leeft in het verleden. Tot ze op een dag tegenover elkaar staan en ontdekken dat hun leven onlosmakelijk met elkaar verbonden is.
