Na 10 jaar eindelijk een nieuwe Adichie!!
Een van de vele voordelen van werken in Barbóék: als eerste op de hoogte zijn van de nieuwste boeken die zullen verschijnen en heel soms zelfs al een leesexemplaar kunnen bemachtigen voordat het boek officieel uit is. Deze week had ik veel geluk, want ik had plots de nieuwe Adichie in mijn handen, voordat ik wist dat die er aan zat te komen!
Het is lang geleden dat een boek mij vanaf de eerste pagina zo beet had dat ik het moeilijk kon wegleggen. Zelfs overdag tijdens het werken dacht ik voortdurend aan Chiamaka, Zikora, Kadiatou en Omelogor, de vier Afrikaanse vrouwen die de hoofdpersonages van dit boek zijn. Als 40-jarigen blikken ze als het ware terug op hun leven tot nu toe, dat bij ieder van hen veel anders liep dan ze hadden verwacht. Elk hebben ze hun eigen verhaal, maar ze spelen ook een grote rol in elkaars verhalen. Let op: voor onverwachte wendingen of ingenieuze plotten moet je hier niet zijn. Wat dit boek zo krachtig maakt is de herkenbaarheid. Er zijn weinig onderwerpen die niet aan bod komen en Adichies scherpe pen zette mij enorm aan het denken. Immigratie, ras, gender, zwangerschap, seks, endometriose, kinderloos blijven, genitale mutilatie, seksueel geweld...alles passeert de revue. En toch is het overheersende thema duidelijk liefde. Platonische liefde, romantische liefde, zelfliefde. Het volledige boek kan gelezen worden als een ode aan de vrouw en haar (veer)kracht en aan het leven zelf. Dat alles wordt dan nog op zo'n prachtige manier beschreven dat het boek een enorme indruk achterlaat.
Wandel niet, LOOP naar de boekhandel op 4 maart en gun jezelf enkele zalige dagen van volledige onderdompeling in dit super relevante boek.
