Een meesterwerk in een geheel eigen stijl, dat je met een glimlach dichtslaat!
In “Weken, maanden, jaren” van Sarah Baume volg je het eenvoudige leven van Bell en Sigh, twee eenzame introverte mensen en hun honden Vos en Pip aan de westkant van Ierland vlakbij de ruige Atlantische oceaan. De rode draad is de berg die ze de eerste 7 jaren niet beklommen hebben. En of het hen lukt in hun 8ste jaar laat ik de lezer ontdekken. Het zou wel eens een ‘eye-opener ‘ kunnen zijn, een letterlijke en figuurlijke verrijking, een andere blik op de wereld...
Dit boek is als een verfijnd schilderij van het alledaagse leven, waarin de auteur met een krachtige kleurrijke beeldtaal, en vaak een poëtische blik de kleinste details uitlicht. Het gaat over eentonigheid maar ook over levenswijsheid en persoonlijke groei.
Het is eens een andere vorm van literatuur, eentje waarin je niet moet zoeken naar de spanningsboog of actie, naar een hele resem karakters of verhaallijnen want die zijn er niet. en komen ook niet. Het zijn de minutieuze precieze observaties en beschrijvingen van feiten, ervaringen, gevoelens, gedachten, gebeurtenissen, stillevens, gerechten enz.. die eigenlijk het verhaal maken.
Tijdens het lezen door vroeg ik me voortdurend af hoe, waar en wanneer je aan een dergelijk boek begint met observeren, noteren en uitschrijven. Hoelang doe je erover?
En bestaat er een label voor deze geromantiseerde schrijfvorm? Het lijkt wel een mix van een minutieus dagboek met een droge inventaris, een overvolle agenda, een biografie, een schilderij van een landschap, maar dan in korte zinnen met zeer beeldrijke en stijlvolle taal. Baume combineert daarbij haast lyrische beschrijvingen met stukjes poëzie die ze ook visueel in de tekst doet uitspringen. Dat maakt net van deze klaarblijkelijk doodsaaie schrijfsels iets apart, uniek, wonderlijk, wondermooi.
Dit boek is tegelijk een blik op de saaie treurige alledaagse sleur, op het korte en vluchtige van een mensenleven, maar tegelijk ook een lofzang op de volheid ervan. Een ode aan het alledaagse, waarin de schoonheid schuilt in de details... Het geluk in een klein hoekje.
En die tegenstelling kon ik wel smaken.
Alle lof voor dit huzarenstukje!
Synopsis
Een Iers stel verhuist vanuit de drukte van de stad naar een huis aan de Atlantische Oceaan in Ierland. Daar volgen ze steeds symbiotischer het ritme van de liefde en van de zich aaneenrijgende seizoenen.
