Tussen dichten en denken
In zijn inleiding schrijft D. De Schutter: ‘Een gedicht lezen is niet hetzelfde als een raadsel(tje) oplossen of een rebus ontcijferen. Er is geen sleutel, tenzij misschien een brekende. Hoeveel informatie je als lezer ook verzamelt, hoeveel intertekstuele verwijzingen je ook herkent…een gedicht blijft een geheim. Lezen is niet het geheim van het gedicht ontsluieren, maar het zorgvuldig en toegewijd articuleren. Lezen voltrekt zich in de ruimte tussen dichten en denken’. En dat is meteen het vertrekpunt van de auteur die literatuurwetenschapper en filosoof is.
De Schutter kiest tien gedichten die hem aanspreken of ontroeren. Het is niet van belang of de dichters al dan niet bekend zijn of uit welke bundel de gedichten komen. Voor hem is de zoektocht naar het gebied waar taal begint en eindigt belangrijker dan het louter taaltechnisch analyseren van het gedicht. Zijn lezing van de gedichten is een lezing tussen ‘dichten en denken’ op dit kruispunt komt een existentiële ervaring tot stand waarin het vertrouwde vreemd is en het vreemde vertrouwd.
In elk hoofdstuk staat één gedicht centraal waar de auteur dieper op ingaat hier en daar haalt hij andere gedichten van dezelfde dichter aan waardoor de bespreking van het gedicht opengetrokken wordt. Hij bespreekt bv. het gedicht Ochtend van Karel Sergen en betrekt even verder een gedicht zonder titel uit een andere bundel van deze dichter om nog duidelijker aan te tonen welk gevoel de dichter oproept met zijn gedicht en dat dezelfde ontroering in andere gedichten ook aanwezig is. In de bespreking van het gedicht Eros van Christine D’haen is de auteur helemaal op dreef. Hij bespreekt strofe per strofe wat gaande is in het gedicht. Hij doet dit beeldend maar ook via taalontleding. De auteur toont hoe de taal het thema in het gedicht krachtiger maakt. Naast de taal komen ook filosofische beschouwingen over het thema aan bod en in een volgende fase trekt De Schutter het gedicht open naar een ander gedicht van deze dichteres dit laat hem toe het thema in deze twee gedichten verder filosofisch uit te diepen.
Dit boek is geen handleiding voor lezers die kennis willen maken met poëzie, de lezing gaat dieper. Het boek laat zich lezen door wie vertrouwd is met poëzie. Wie naast de literaire insteek zich ook aan de filosofische bespiegeling van de gedichten durft te wagen is dit een bijzondere aanrader.
