Het leed van Biafra

De halve gele zon staat symbool voor Biafra, een afgescheurde staat van NIgeria die in de jaren zestig tijdelijk internationale erkenning kreeg. De hoofdpersonen, twee koppels, één van gemengde afkomst, één van Nigeriaanse (en Igbo); kiezen de zijde van de Igbo en dus van Biafra. De vrouwen van de koppels zijn Igbo zussen. Tegen de achtergrond van opkomende spanningen, de hongersnood, de vluchtelingenstroom, de gedwongen verhuizingen, maken we de ontwikkeling mee van de liefdesrelatie in beide koppels, gekleurd door hun verleden en achtergrond. Zoals meestal in de romans van Chimamanda gaat het om personen met een politieke impact, twee als professor, één als journalist. De vrouwen bekleden ook hoge posten, wat niet altijd evident is in een vrouwonvriendelijke context. Ugu , de huisbediende van het ene koppel, is erg intelligent en beluistert de vele bezoekjes van hoogwaardigheidsbekleders in het huis van de professoren waardoor we indirect veel te weten komen van die onderlinge relaties en de indruk die ze maken op een zwarte huisbediende, waar het koppel erg aan gehecht is. Als deze laatste in het Biafraans leger sterft is het verdriet enorm.

Deze roman is meerlagig. Ik las drie romans van Chimamanda, en bepaalde thema's komen steeds terug, namelijk 'racisme', de status van witte, zogenaamde geïntegreerde 'witten' tussen zwarten, de verhouding van de verschillende klassen en verschillende culturen, binnen eenzelfde land. De macht van de Britten (vroegere kolonisatoren), en Amerika, worden kritisch en ironisch verteld en verbeeld. De rol van olie in de hele politieke wereld, en hoe die economische belangen, leiden tot machtsmisbruik en zelfs genocide (miljoenen Igbo stierven tijdens de Biafra oorlog) kan je tussen de regels door lezen.

Een tragisch, indringend verhaal over een elite die solidariseert maar tegelijk door gunsten kan overleven in een chaotische burgeroorlog.

Ik hou van Chimamanda's stijl. Ze werkt het verhaal uit in concrete dagelijkse scènes. Gedrag, gezegdes van personages tegen een beeldrijk decor, worden zo in details uitgebeeld, dat je een fijnzinnig beeld krijgt van wat zich tussen de regels door afspeelt.

Meesterlijk!