Een ongewone en uiterst pakkende leeservaring.

Onze leesclub verzamelde weer eens als vanouds in een Leuvense living om een boek te bespreken. We kozen voor Witte zee, de opvolger van De onzichtbaren. Er was een enkeling die het eerste boek niet gelezen had, en dat bleek toch geen aanrader. Dit zijn namelijk boeken die echt op elkaar voortbouwen.

Toch is dit een heel ander boek dan de voorganger. Waar in het eerste deel vooral de beslotenheid van een eilandgemeenschap centraal staat, breekt in het tweede deel die wereld open. De Tweede Wereldoorlog zorgt ervoor dat er vluchtelingen, soldaten en collaborateurs op het eiland verschijnen. En dat zet de wereld van Ingrid, de hoofdpersoon, op zijn kop.

De verwarring van Ingrid is ook ons deel, als lezer. Ze weet zelf niet heel goed wat er is gebeurd, en dat maakt dat wij ook moeten zoeken. Het verhaal lijkt onlogisch, ze maakt keuzes die nergens toe leiden, aanvankelijk betekenisvolle details blijken later zinloos, en een eindeloze stroom van personages en gebeurtenissen is ons deel.

Dat was wel eens storend tijdens het lezen, maar tegelijkertijd brengt het je misschien wel veel dichter bij hoe het is in oorlogstijd. In plaats van een mooi afgerond verhaal met een heldere lijn, toont de werkelijkheid zich heel gefragmenteerd. Stukken, brokken, onzekerheden, tegenstrijdigheid en ondanks alles toch proberen om "gewoon" door te gaan.

Onze boekenclub vond het in elk geval een bijzondere, maar geen gemakkelijke leeservaring. Benieuwd wat u ervan denkt!