Wat denken Roma?

Eerder las ik het boek "Mazzel Tov" van dezelfde auteur. Ik vond het interessant kennis te maken met de gesloten gemeenschap van de chassidische joden in Antwerpen. In dit boek verwachtte ik iets gelijkaardigs, maar dan over de Roma.

De insteek van "Wij, Roma" is echter anders. De auteur geeft aan het begin van het boek uitleg bij het opzet. Ze interviewde veel Roma. De meeste geïnterviewden wilden anoniem blijven. Een opbouw in hoofdstukken per persoon bleek onmogelijk. Ook een thematische opbouw was moeilijk omdat veel geïnterviewden over allerlei onderwerpen spraken.

Vanderstraeten opteerde voor 99 getuigenissen, de ene al langer dan de andere. Elke getuigenis geeft een inkijk in het hoofd van iemand van de Roma gemeenschap. Zo verwoordt de schrijfster de gedachten van deze onbekende (en onbeminde) groep mensen over het huwelijk, de man-vrouw verhouding, huisvesting...

Het boek deed me stilstaan bij mijn eigen ideeën over de Roma. Ik werd me ervan bewust dat er veel vooroordelen leven die uiteraard niet kunnen worden veralgemeend.

Wie zich verwacht aan een coherent verhaal met concrete personages zal teleurgesteld zijn. Wie zijn verwachtingen bijstelt, zal op één avond veel bijleren over een voor velen onbekende groep uit onze samenleving.