Karen Verachtert
Leestip van Karen Verachtert
“Il y a un autre monde mais il est dans celui-ci." (Paul Éluard)

Warm, grappig en herkenbaar portret van gewone mensen

1 augustus 2022

Ideale zomerlectuur. Vlot leesbaar en met veel humor geschreven, al passeren er onder dat luchtige laagje best wel wat serieuze thema's de revue.

Hoe je je na een aantal jaren huwelijk op de teller kan ergeren aan de kleine kantjes van je partner (alle begrip voor Graham, want hoe die het uithoudt met zijn babbelzieke en overdreven sociale - maar oké, ook extreem warmhartige - vrouw Audra… chapeau!) maar er tegelijk naar kan uitkijken om een tegenvaller of opmerkelijke gebeurtenis te delen met diezelfde partner.

Hoe de twijfel soms toeslaat in een relatie. Hoe het hebben van een kind met speciale noden (mooie omschrijving, trouwens) ervoor zorgt dat je je verwachtingen van het ouderschap moet bijstellen. Heiny toont mooi hoe beide partners hier op hun eigen manier mee omgaan. Anders dan de immer positieve Audra heeft Graham het moeilijk om te aanvaarden dat zijn zoon Matthew anders is dan andere kinderen.

“Do you ever worry,” he said slowly, “that another child would be like Matthew?” […]

“Like Matthew in what way?”

Well, that was a good question. Because Matthew had a million sterling qualities – sweet, affectionate, brown-haired, dimpled, good at math, kind to animals, smelled faintly like maple syrup even though he sometimes went days without a bath. So why then when Graham said “like Matthew,” had he only meant “with Asperger’s”?

“[…] I always feel like Matthew is the child we were meant to have. If anything, I worry that another baby won’t be enough like Matthew.”

They were so different, and Audra didn’t even know. She didn’t know how Graham had wished for a more standard son. She didn’t know that sometimes he thought a child actor from central casting would have suited him just fine.

(p. 229-230)

Maar wanneer Matthew tegen alle verwachtingen in enthousiast terugkeert van op kamp, komt Graham tot een belangrijk inzicht:

“And then Graham understood that it was almost too late. He had spent so much time wishing Matthew were different, wondering how to make Matthew different, when it was actually the process of living that did it. Life forced you to cope. Life wore down all your sharp corners wit its tedious grinding on, the grinding that seemed to take forever but was actually as quick as a brushfire. What Graham had to do was to love Matthew right now, right this instant – heart, get busy – before Matthew grew up and turned into someone else."

(p. 245-246)

En dat is hoe Heiny al haar personages behandelt: ze toont hen in al hun complexititeit met hun mooie en minder mooie kanten of zelfs ronduit bizarre gewoontes. Dat leidt vaak tot herkenbare en pijnlijk grappige situaties, maar steeds met een ondertoon van liefde. Die manier van tonen zonder oordeel deed me wat denken aan de Netflix-serie Atypical, ook over een jongen met autisme en zijn relaties met familie, vrienden, een vriendinnetje. Aanrader!

Verwacht in Standard Deviation geen spectaculaire plotwendingen, maar wel een warm portret van gewone mensen, hun dagelijkse uitdagingen en soms minder alledaagse interacties :-)

Karen Verachtert
Leestip van Karen Verachtert
“Il y a un autre monde mais il est dans celui-ci." (Paul Éluard)

Standard deviation
Titel:
Standard deviation
Auteur:
Katherine Heiny
# pagina's:
319 p.
Uitgeverij:
4th Estate
ISBN:
9780008105532
Materiaal:
Boek
Onderwerp:
Huwelijk, Familie, Autismespectrumstoornissen
Aanbevolen voor:
Burengluurders ,
Grapjassen
Doelgroep:
Volwassenen

Gerelateerde leestips