Oud papier - 23 essays die je een onstuitbare leeshonger geven
Lotte De Snijder
Leestip van Lotte De Snijder

23 essays die je een onstuitbare leeshonger geven

3 april 2021

  • “Eén rake zin kan een schrijver groots maken.”
  • “Het gevaar voor de literatuur zijn niet de slechte maar de middelmatige schrijvers.”
  • “Wat als er iemand als Delphine Boël zou bestaan die ik wél een heel goede kunstenares zou vinden?”

Kom achteraf niet zeggen dat je niet gewaarschuwd bent: zodra je aan Oud papier van Leen Huet begint, kun je niet meer stoppen. De heruitgave van haar bundel uit 1998 bevat 23 essays over oude literatuur en tweedehandsboekenvondsten die de kunsthistorica tussen 1994 en 1998 schreef voor De Morgen. Het zijn aantekeningen van een gretige lezer die haar liefde voor oude boeken en bijzondere historische figuren niet kan verstoppen. Onlangs had ik het genoegen om Leen Huet te interviewen en ondervond ik zelf hoe aanstekelijk haar passie voor vergeten verhalen wel is. Ik ben het dan ook helemaal eens met de flaptekst.

“Zelden is op zo’n begeesterende manier over de liefde voor het ondergesneeuwde boek geschreven als in de klassiek geworden essaybundel Oud papier (1998) van de Vlaamse schrijfster, kunsthistorica en filosofe Leen Huet. In tweedehandsboekhandels en antiquariaten laat ze zich leiden door het toeval. Met gretigheid, enthousiasme en esprit brengt Huet verslag uit van haar bevindingen. Het resultaat is een aanstekelijke lofzang op de literatuur in al haar facetten, die ook bij de lezer tot een onstuitbare leeshonger kan leiden.”

Wat in de flaptekst echter niet vermeld staat, is dat Huets liefde voor boeken hand in hand gaat met een nog grotere passie voor geschiedenis en dan vooral de excentrieke details uit het leven van bijzondere historische figuren. Het leuke is dat ze niet alleen aandacht besteedt aan grote meesters of bekende namen, maar ook aan vreemde kunstenaars en vergeten schrijvers. Dat doet ze in een gevatte stijl, met speelse beschrijvingen en een grote opmerkzaamheid. Ze vindt daarbij de juiste balans tussen filosofische bedenkingen en droge humor, want wie ze ook bespreekt, je mag er zeker van zijn dat ze de vreemde kantjes niet onderbelicht laat en dat ze haar onderwerpen niet spaart. Een heerlijk mix dus van ophemelen en liefdevol neerhalen.

Dankzij Huet raakte ik opnieuw geïntegreerd door Virginia Woolf en haar boek Orlando (1928), dat ik nu echt wel ga lezen. Woolf baseerde zich voor het verhaal op het leven van een andere intrigerende figuur: Vita Sackville-West, met wie ze een affaire had. Ook Huet heeft duidelijk een zwak voor Woolf. “Haar taal is wel vergeleken met de muziek van Mozart. Elke bladzijde laat je een andere zintuiglijke metamorfose ondergaan – en zoveel schrijvers zijn er niet die ook hun lezers in een literair thema kunnen veranderen. Men heeft zich verbaasd over het contrast tussen Mozarts stompzinnige briefwisseling en zijn verfijnde kunst, men zou zich ook kunnen verwonderen over het contrast tussen Woolfs pijnlijke leven en de lichtvoetigheid van haar boeken, tussen haar beroemde frigiditeit en de sensuele rijkdom, de zuiver erotische kracht van haar taal. Het moet nu eenmaal uit de lengte of uit de breedte; je investeert het in je leven of in je kunst.”

Uiteraard komen er nog veel meer boeiende figuren en verhalen aan bod. Daarom schreef ik een extreem lang maar hopelijk even aanstekelijk portret over Huet en haar essaybundel, met een aantal fragmenten uit het boek en citaten uit ons gesprek.

Lees nu het volledige blogartikel.

Lotte De Snijder
Leestip van Lotte De Snijder

Oud papier
Titel:
Oud papier
Auteur:
Leen Huet
# pagina's:
185 p. : ill.
Genre:
Essays
Uitgeverij:
Davidsfonds
ISBN:
9789002269301
Materiaal:
Boek
Onderwerp:
Literatuur
Doelgroep:
Volwassenen

Gerelateerde leestips