Karen Verachtert
Leestip van Karen Verachtert
“Il y a un autre monde mais il est dans celui-ci." (Paul Éluard)

Meer dan 1200 p. lief en leed delen met personages alsof ze je vrienden waren

2 september 2021

Je hebt zo van die boeken waarin je enerzijds zo snel mogelijk wilt voortlezen maar waarvan je anderzijds niet wilt dat ze eindigen. Dit is er zo één. Niet dat je dit boek leest voor de spannende gebeurtenissen, eerder omdat je graag tijd wil spenderen met de personages. Of zo ging het toch bij mij, en ik ben blijkbaar niet de enige die er zo over denkt.

Volgens een review op Goodreads is dit boek te dik, “er staan te veel paginalange zinnen in, de spanningsboog is niet altijd (of liever gezegd meestal niet) gespannen, er staat een keer of 5 etcetera achter een zin, er zijn veel meer gedachten dan dialogen beschreven (…) En toch hou ik van dit boek. Ik hou van de hoofdpersonen alsof ze echte mensen zijn, ik hou van de thematiek (...)” (Iwan Oving op Goodreads).

Vol-le-dig mee eens. Inderdaad, sommige zinnen zijn wel érg lang en niet elk deel vond ik even boeiend of noodzakelijk. Maar dat alles draagt wel bij tot de band met de personages. Het is alsof je echt met hen bevriend bent en hen volgt in hun doen en laten door de jaren heen. En zeg nu zelf, is elke dag uit ons eigen leven even interessant? (die uit het mijne alvast niet, haha)

Doordat het boek zoveel jaren beslaat, komen er heel wat verschillende thema's aan bod. Opgroeien en je weg zoeken in het leven, vriendschappen en (familie)relaties, de oorlog in Vietnam, emigreren vanuit Stavanger in Noorwegen naar Amerika, Burning Man festival, de kunst- en theaterwereld, ...

Voor wie literatuur heeft gestudeerd of thuis is in de wereld van de kunsten vormen de vele referenties een feest van herkenning, al worden ook de minder mooie kanten van het wereldje niet uit de weg gegaan.

Het toeval (nou ja, we vinden wat we zoeken zeker?) wil dat ik vlak voor ik aan dit boek begon eindelijk een fotoalbum had gemaakt van onze reis naar Vietnam enkele jaren geleden. Op een eerdere reis door Noorwegen verbleven we enkele dagen in Stavanger. Fijn om me de besproken plaatsen zo weer voor de geest te kunnen halen, al is dat uiteraard niet noodzakelijk om te genieten van het verhaal.

Op Burning Man bijvoorbeeld ben ik nog niet geweest, daarover heb ik enkel gelezen en een documentaire gezien. Toch kan ik me helemaal inbeelden dat het zo'n plek is die verbondenheid ademt, waar je naartoe gaat om jezelf te vinden, waar je de meest fantastische dingen en mensen tegenkomt, en onuitwisbare ervaringen opdoet... Vroeger had ik daar nogal idealistische ideeën over. Intussen ben ik misschien iets nuchterder of... meer tevreden? Toch minder zoekende. Het is uiteindelijk in het 'echte leven' dat je met jezelf en je omgeving verder moet, nietwaar? (of zoals het hippie personage Marcie het zo heerlijk verwoordt: “Burning Man, (…) dat gaat me echt te ver. Als ik wil zien hoe mensen zichzelf proberen te vinden, dan ga ik wel naar de buurman. Die zoekt nu al meer dan veertig jaar en heeft nog steeds niks gevonden, in elk geval niet iets wat hij de moeite waard vindt.” p. 1045)

Maar als dat soort ervaring daartoe kan bijdragen, inspiratie en hernieuwde energie kan bieden voor het dagdagelijkse leven... waarom ook niet? Is dat niet net één van de dingen die literatuur, kunst en alle tijdelijke ontsnappingen uit deze wereld ons te bieden hebben? Deze 1230 p. tellende trip is alvast dubbel en dik (pun intended) de moeite waard!

Synopsis

Na de basisschool emigreert een jongen van Noorwegen naar de Verenigde Staten en krijgt daar na een periode van eenzaamheid een goede vriend en later een relatie met een kunstenares.

Karen Verachtert
Leestip van Karen Verachtert
“Il y a un autre monde mais il est dans celui-ci." (Paul Éluard)

Max, Mischa & het Tet-offensief
Titel:
Max, Mischa & het Tet-offensief
Auteur:
Johan Harstad
# pagina's:
1229 p.
Genre:
Romans
Uitgeverij:
Podium
ISBN:
9789057598494
Materiaal:
Boek
Onderwerp:
Ontheemden
Doelgroep:
Volwassenen

Gerelateerde leestips