Lachen, gieren, wenen…

Een heerlijk geschreven en enorm herkenbaar boek - zelfs zonder kinderen of fertiliteitstrajectervaring zitten er zoveel herkenbare situaties in. Die tip van een ‘safety option’ op café wanneer je (= ik) weer eens niet kan beslissen wat ik wil bestellen, ga ik ook toepassen. Verder laat ik me het hele boek door meevoeren op die rollercoaster van emoties die Zita Theunynck vlot neerpent, ook al grijpen sommige passages naar de keel, toch weet ze er ook steeds een stevige (relativerende) dosis humor in te verwerken (ja zelfs luidop gelachen in openbare ruimte, not even sorry). Heftig bij momenten, maar altijd zo hartverwarmend.

En aan die ene vrouw die het tijdens de boekvoorstelling nodig vond om op te merken dat het misschien toch wat dramatischer had gemogen: ik hoop dat ze niet door had dat dit verhaal geen fictie is…