Vlot en fantasierijk, om eens lekker je gedachten te verzetten.
Korte inhoud
Irthe en Ange zijn 2 zussen die al 15 jaar lang goed boeren met hun restaurant een paar kilometer buiten een dorp ergens in Nederland. Ange doet de keuken, Irthe de zaal en de boekhouding. En dan is er nog de hulp, Gilles, tevens de minnaar van beide zussen. Quasi probleemloos doorstaan ze samen een hittegolf, een overstroming, een epidemie...maar dan wil Gilles wel eens wat anders. Als hij aanstalten maakt om de zussen te verlaten, stoppen ze hem op zolder op water en brood om hem tot inkeer te doen komen. Voor de dorpsgenoten is hun medewerker er gewoon eens tussenuit voor een langere periode. Maar dan komt Gilles’ ex langs: ze wil op reis en laat hun dochtertje Dixie daar achter. Een ferme streep door de rekening van de zussen natuurlijk. Het verhaal eindigt nogal abrupt, maar... de aarde blijft doordraaien, hoor. 😉
Leestip
Het verhaal wordt verteld door de ogen van de zussen, af en toe ook door die van het meisje. Hier en daar is het niet meteen duidelijk welke zus een interne monoloog voert. Het boek speelt zich af in een kleurrijk beschreven rustig Hollands dorpslandschap met postbode, timmerman, meneer doktoor, wat vrij archaïsch en naïef overkomt, en wat contrasteert met een succesvol restaurant dat een Michelinster zou gekregen hebben. Het lijkt een verhaal met 2 snelheden, vaak ontspannend en beschrijvend, maar dan weer neemt de spanning toe of lijkt het verhaal steeds meer onwerkelijk.
De titel zou niet enkel slaan op de naam van het restaurant maar ook verwijzen naar de tragedie ‘Gijsbreght van Aemstel’ van Vondel (1587-1679) waar’ hemels gerecht’ de betekenis krijgt van ‘gerechtshof, straf, rechtspraak’. De epidemie is een hemelse straf en Gilles wordt zogezegd ‘terechtgesteld’ door de zussen, terwijl de dorpelingen gerechtigheid willen.
Al bij al het resultaat van vrolijke hersenspinsels en leuk om eens lekker je gedachten te verzetten.
