Meeslepende levensgeschiedenis

Albert Åberg, de hoofdpersoon van Harstad’s Hässelby, heeft heel wat beleefd vooraleer hij terugkeert naar de voorstad van Stockholm waar hij geboren werd (en die het boek z’n naam geeft). Hij liet zich in met louche en vreemde figuren, raakte verzeild in Japan, Parijs en in Berlijn en in menig amoureus avontuur, maar raakt niet los van zijn vaderfiguur, die hem als weduwnaar opvoedde. Tot daar wat een conventionele psychologische roman had kunnen worden, maar gelukkig redt Harstad de hele zaak door de verdere, vreemde ontwikkelingen te bedenken die tenslotte leiden naar een geheel absurde maar ook originele apocalyps.

De sterkte van het boek zit precies in de hele notie dat Harstad geen nood heeft om de verschillende mysterieuze elementen te verklaren. Niet voor niets verwijst hij naar Twin Peaks als inspiratiebron, terwijl zijn hoofdpersonage gebaseerd is op een populaire figuur van kinderboeken en TV-series. Ook de idee van synchroniciteit (ooit bedacht door Carl Jung) speelt hier een aanzienlijke rol: Albert ervaart reeksen gebeurtenissen die op onvoorspelbare wijze elkaars dubbel zijn. Bepaalde gebeurtenissen vloeien in elkaar over, en ‘toeval’ speelt een grote rol in zijn leven.

Ik moet echt aan zijn andere boeken toe, dat is wat ik dacht toen ik deze las. Harstad doet met zijn onderwerp wat alleen de meest creatieve auteurs kunnen: clichés ombuigen tot verrassend heldere en nieuwe ideeën. Blijft ook de levensloop van die argeloze Alfred interessant, toch is de kers op de taart de bijna absurde maar onvermijdelijke finale.