Gilead

Dit boek meandert traag door het leven en de ziel van dominee John Ames, in de vorm van een prachtige brief van een (heel erg) oude vader aan zijn jonge zoon. Het geloof van de dominee is altijd aanwezig, van bij zijn prille jeugdherinneringen tot bij de twijfel en onzekerheid die hij nu voelt aan het eind van zijn leven, geconfronteerd met zijn petekind, zijn eigen ‘verloren zoon’. Het dient hem als gids en houvast in moeilijke en mooie dagen. Hij is geen heilige - verre van, maar je zou hem kunnen omschrijven als een "goede" man, zelfs al twijfelt hij hier zelf van tijd tot tijd aan.

Het hele verhaal is doordrenkt met de mildheid en tederheid van iemand die onverwacht, laat in zijn leven, toch nog geluk vindt, maar weet dat dit verre van vanzelfsprekend was.

Er is geen echte plot, geen doel, geen queeste, maar als je het geduld kan opbrengen, ontdek je een prachtig geschreven, bijna teder verhaal.