Leestip van Bieke Janssens
Lezen is op ontdekking gaan; is reizen in tijd en ruimte; is in het hoofd kruipen van de auteur en in het lijf van een personage.

Een ontroerende zoektocht naar liefde en aanvaarding! Aangrijpend, rauw en eerlijk.

29 januari 2025

Autobiografie van mijn lichaam vertelt het verhaal van Lize’s ingewikkelde relatie met haar eigen lichaam én het naderende afscheid van haar moeder, die langzaam aftakelt door een terminale ziekte. Het begint met een bericht dat er een tumor in haar moeders slokdarm is gevonden en volgt een periode van twee jaar waarin afscheid, verzoening en zelfreflectie centraal staan.De schrijnende jeugdherinneringen – gekenmerkt door het alcoholisme van haar ouders en de spanningen in het gezin – voegen een extra laag toe aan het verhaal.

De titel Autobiografie van mijn lichaam dekt volgens mij meerdere lagen. Enerzijds staat Lize’s eigen lichaam centraal: haar afkeer van zichzelf, de obsessieve drang om aan haar vingers te pulken, haar jeuk door diabetes en de schaamte over haar uiterlijk. Het lichaam wordt een symbool van littekens, herinneringen en kwetsbaarheid. Anderzijds is er het zieke lichaam van haar moeder: de tumor, de fysieke aftakeling, en uiteindelijk de euthanasie. De beschrijvingen zijn gedetailleerd en onverbloemd, maar ook teder. Ze schetst de pijn en het ongemak, maar ook de intieme momenten, zoals wanneer ze het kale hoofd van haar moeder met een tondeuse behandelt of haar moeder aankleedt in haar laatste dagen.

Het verhaal is verdeeld in meer dan 27 hoofdstukken, elk genoemd naar een maand, en loopt van december tot januari twee jaar later. De natuurlijke structuur en de 389 pagina’s lezen vlot door de korte, krachtige zinnen. Spit schakelt moeiteloos tussen heden en verleden, waarbij ze flashbacks naar haar jeugd verweeft met de gebeurtenissen rond haar moeder.

Met dit boek bewijst Lize Spit opnieuw haar talent om de complexiteit van menselijke emoties en relaties met indrukwekkende scherpte neer te zetten. Haar taal is rauw en confronterend. Toch is haar werk ook intiem en ontroerend. Met heldere, directe zinnen roept ze haarscherpe beelden op die onder de huid kruipen. Ze vermijdt gekunstelde zinnen en weet zelfs de zwaarste thema’s toegankelijk te maken. Kort maar krachtig. Contrast tussen hardheid en tederheid.

Zeer aangrijpend vond ik de manier waarop Spit het afscheid van haar moeder beschrijft. De laatste maanden, weken en dagen komen tot leven: de palliatieve zorg, de humor en gesprekken die soms alsnog een verzoening brengen, en het indringende moment van euthanasie. Het wordt gevolgd door een witte pagina – een krachtige stilte in het boek – en een beschrijving van de opbaring die getuigt van Spit’s vermogen om pijn en sereniteit samen te brengen.

Autobiografie van mijn lichaam is een indrukwekkend, rauw en eerlijk boek dat de lezer raakt in het diepst van zijn ziel. Het geeft een inkijk in hoe het lichaam drager is van onze geschiedenis en emoties.

Een ontroerende zoektocht naar liefde en aanvaarding.
Een absolute aanrader voor liefhebbers van literatuur die raakt!

Synopsis

Persoonlijke verhalen waarin de Vlaamse auteur (1988) de moeizame relatie met haar ongeneeslijk zieke moeder beschrijft.

Leestip van Bieke Janssens
Lezen is op ontdekking gaan; is reizen in tijd en ruimte; is in het hoofd kruipen van de auteur en in het lijf van een personage.

Autobiografie van mijn lichaam
Titel:
Autobiografie van mijn lichaam
Auteur:
Lize Spit
# pagina's:
389 p.
Uitgeverij:
Das Mag Uitgevers
ISBN:
9789493320888
Materiaal:
Boek
Onderwerp:
Moeder-dochterrelatie
Aanbevolen voor:
Fijnproevers ,
Nostalgici ,
Romantici
Doelgroep:
Volwassenen

Gerelateerde leestips