Adembenemend verhaal dat je stil achterlaat
Roy Jacobsen zet op een verbijsterende manier een verhaal neer over de arbeiders tijdens het communistisch tijdperk in de Sovjet-Unie. Hij noemt hen "de onzichtbaren" aangezien hun naam of gezicht niet belangrijk was. Ze bestonden louter om te werken en ten dienste te staan van het bewind.
Je beleeft het verhaal door de ogen van Dani. Het boek is chronologisch opgesteld. Verschillende periodes uit het leven van Dani worden belicht. In het eerste deel zit Dani op school en leert hij de mysterieuze Pavel kennen. Later verdwijnt Pavel. Dani gaat op zoek naar zijn jeugdvriend. De tocht leidt hem naar verschillende personen en roept herinneringen op. Langzaam verneem je de waarheid achter de persoon van Pavel.
Het is duidelijk dat Jacobsen veel research heeft gedaan naar de levensomstandigheden onder het communisme. Achteraan in het boek vind je ook een lijst met Russische termen terug die in het verhaal worden gebruikt. De schrijfstijl van Jacobsen is "no nonsense". Hij schrijft zeer beeldend en gebruikt korte zinnen met goed gekozen woorden.
Ik heb veel bijgeleerd over het communistisch bewind en was geshockeerd door de wreedheid. Tegelijk was ik ook verrast door de menselijkheid van het verhaal.
Synopsis
Begin 20ste eeuw groeit een meisje, letterlijk en figuurlijk, met tegenwind op op een eilandje voor de Noorse kust, dat niet te zien is vanaf de kust, maar vanwaar het vasteland wel te zien is.