Hoe kijk je na 15 jaar terug op een abrupte breuk?

Soms moet je even uitwaaien. De tijd nemen om dingen te overdenken, te laten bezinken en de grote lijnen weer te zien. Dat is precies wat de hoofdpersoon in dit boek doet. Vijftien jaar nadat haar moeder boos uit haar leven verdween, maakt ze de balans op. Hoe onverwacht was die breuk eigenlijk? Waren er niet al langer barstjes in de relatie? En ook: valt er na al die jaren nog iets te lijmen? Ik heb het boek op één lange zaterdag in één ruk uitgelezen. Mooi, en tot nadenken stemmend boek!