Een pageturner van jewelste!

Samenvatting
Enkele grote steden in Europa worden getroffen door terroristische aanslagen. Het is voor Ellen Adams, net aangesteld als Minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten, een race tegen de klok om de explosieve toestand op de internationale arena te ontmijnen en terreurdaden in de VS te voorkomen.

Leestip
Sinds State of Terror midden oktober 21 op de markt kwam, zijn de loftuigingen niet gestopt. Wat kan ik daar nog aan toevoegen?
Deze roman is een kanjer. Wat een kaliber! Een politieke thriller van hoogstaand niveau, een perfecte samensmelting van inhoudelijke expertise en technisch vakmanschap, dankzij een geslaagde samenwerking tussen twee dames, ondertussen vriendinnen. Hillary Clinton, de voormalige First Lady, was niet aan haar proefstuk toe want dit is haar 7^e boek. Louise Penny is een Canadese schrijfster van misdaadromans met een indrukwekkend palmares. Haar reeks rond hoofdinspecteur Armand Gamache werd vertaald in niet minder dan 31 talen. Doe je voor elk van deze vrouwen al je petje af, dan begrijp je dat deze 2 knappe koppen samen vuurwerk leverden.

Staat van terreur is een politieke misdaadroman vol intriges en machtsspelletjes, rivaliteit en haantjesgedrag, corruptie en complottheorieën. De link met de werkelijkheid is nooit ver weg. Je ziet het zo voor je: Hillary als de hollende Ellen Adams in een helse job. Geïnspireerd door zeer recente gebeurtenissen zoals de terugtrekking van US troepen uit Afghanistan, doet Hillary hier een boekje open over de hardvochtige kant van de diplomatie en de buitenlandse politiek, een wereld die ze als haar broekzak kent. Je voelt als het ware dat ze bepaalde dingen kwijt wil – het soort dat naar het schijnt nooit in memoires aanvaard zou worden – en ze dan maar verpakt als fictie. Zo moet je niet ver zoeken om door te hebben dat Eric Dunn eigenlijk voor Donald Trump staat. 😉

Dit boek moet het overduidelijk hebben van zijn spannende inhoud. In het begin is het even wennen met de verschillende invalshoeken en personages maar gaandeweg wordt het een rollercoaster en de laatste 60 p. zijn werkelijk bloedstollend. Als lezer hoop je natuurlijk dat dit scenario geen werkelijkheid wordt, want je voelt eigenlijk ook wel een soort aanklacht tegen de radicalisering in de VS naar extreemrechts.

Wat mij nog het meest raakte in dit boek, was de epiloog waarin beide auteurs vertellen hoe ze elkaar vonden, hoe dit product tot stand kwam en hoe persoonlijkheden uit hun onmiddellijke kring model stonden voor de figuren in het boek.

Deze roman telt 462 p. maar daar ben je zo door. Hillary en Louise zijn zeer goed op dreef! Benieuwd wat we nog gaan zien van dit schrijversduo...