Het klooster door een feministische bril

Matrix is een historische roman die het verhaal vertelt van Marie de France, de eerste vrouw die in de volkstaal schreef (12e eeuw). Veel is er niet geweten over Marie, waardoor Lauren Groff naar hartelust haar leven kan inkleuren. En dat doet ze met verve. Haar Marie is een bastaarddochter van de koning van Engeland die naar een armetierig Engels klooster gestuurd wordt als priores. Onder Maries bewind (als priores, vervolgens abdis) wordt het klooster uitgebouwd tot een bloeiende gemeenschap.

Interessant is dat Lauren Groff het kloosterleven afbeeldt op een andere manier dan we gewoon zijn. Niet het typische beeld van een bekrompen gemeenschap met venijnige en valse zusters. Wel een bonte mengeling van vrouwen die in het klooster een vrijplaats vinden om zichzelf te zijn en verder te ontwikkelen. Onder Maries bewind keert de gemeenschap zich steeds meer af van de buitenwereld en wordt volledig zelfbedruipend. De zusters boeren, bouwen, bidden, maar hebben ook lief, zorgen voor elkaar, en zijn bereid te vechten als hun voortbestaan in het gedrang komt. Toch is dit geen naïef-geïdealiseerd portret van een vrouwengemeenschap: ook de interne strubbelingen en negatieve kantjes van Maries suprematie laat Groff aan bod komen.

Groffs beeldt Marie af als de ceo van een groot bedrijf, die zich moet bewijzen tegenover haar werknemers, maar ook, en vooral, tegenover de buitenwereld die vindt dat ze zich als vrouw teveel macht toeëigent. De roman schetst een boeiend beeld van de combinatie van macht, mythe en manipulatie die Marie gebruikt om zichzelf - en 'haar' vrouwen - staande te houden.