Leerrijk, emotioneel én goed geschreven
Arthur Japin is een meester-schrijver. Dit werd me opnieuw duidelijk in dit boek.
Het verhaal springt heen en weer in de tijd, maar dit is nooit verwarrend. De zinnen zijn goed opgebouwd, niet te lang en niet te kort. De woordkeuze is correct. Nooit stoorde ik me aan zijn woordkeuze of zinsnede. Dat heb ik bij andere schrijvers vaak wel.
Ik leerde wie Susan Sontag was tegen de achtergrond van de oorlog in ex-Joegoslavië begin jaren '90.
Japin vertelt weliswaar een fictief verhaal, toch krijg je als lezer een idee van de gruwel van de oorlog en kan je je een beeld vormen van het excentrieke karakter van Sontag.
Ik leefde mee met de acteurs die ondanks het oorlogsgeweld werkten aan hun uitvoering van "En attendant Godot" en met Cody, een goede vriend van Susan, die zo zijn eigen reden heeft om Susan in Sarajevo op te zoeken en met haar samen te werken.
Japin scoort op alle vlakken. Een aanrader binnen het Nederlands taalgebied.
Synopsis
Twee jeugdvrienden, Susan Sontag en Cody Garner, halen in het belegerde Sarajevo herinneringen op aan hun jeugd in Hollywood, hun eerste schreden in de liefde en het New York van de jaren tachtig. Geconfronteerd met het lijden om hen heen leren ze hun eigen beperkingen onder ogen te zien.