Een klepper van formaat

Ik val maar meteen met de deur in huis: ‘Een honger’ van Jamal Ouariachi is een roman waar je voor bent of juist niet voor bent. En ik behoor tot die eerste categorie.

In ‘Een honger’ krijgen we het verhaal van Alexander Laszlo en Aurélie Lindeboom. De twee leren elkaar kennen in Ethopië en worden geliefdes. De verbazing van Aurélie is dan ook groot wanneer Laszlo gearresteerd wordt omdat hij een van zijn Ethiopische adoptiekinderen misbruikt zou hebben. Bijna tien jaar later krijgen de twee opnieuw contact en vraagt hij aan haar om een boek over zijn leven te schrijven. Meer nog: hij wil graag zijn ideeën over pedofilie uit de doeken doen.

‘Een honger’ is een klepper van een boek. We krijgen verschillende vertelperspectieven, taalspelletjes, tijdssprongen, experimenten met de romanvorm, intertekstualiteit en nog veel meer. En dat allemaal in één boek. Het is dan ook veel meer dan een verhaal over pedofilie. Het is ook een verhaal over de liefde. Misschien zelfs vooral over de liefde.

Ik weet niet hoe Ouariachi het gedaan heeft, maar hij heeft het gedaan. Hij schreef een meesterwerk dat ik nog vaak opnieuw zal lezen. Als je nog maar één boek wil lezen dit jaar, laat het dan dit zijn.