Tony Webster Book Club

Tony Webster Book Club

31 oktober 2017
Tony Webster Book Club, 10 september 2017

Heb je de oproep een tijdje geleden gezien hier op de website van Leuven Leest? Elise en Jill, twee enthousiaste leesclubdeelnemers, zijn ervan overtuigd dat er heel wat leesclubs zijn in Leuven. Maar die zijn helaas niet altijd even zichtbaar. Daarom gaan ze in deze reeks op bezoek bij verschillende leesclubs en laten ze je over de schouders meekijken. Zo willen ze in kaart brengen welke leesclubs Leuven biedt en laten zien hoe die werken. Ze verwachten op z’n minst naar huis te gaan met een waslijst leestips… Maar wie weet inspireren ze jou om ook een leesclub te beginnen?

De reeks kon niet anders starten dan met een bezoekje aan elkaars leesclub. Op zondag 10 september ging Jill op bezoek bij de Tony Webster Book Club, de leesclub van Elise. Die ontstond toen drie vrienden enkele typische lezersklachten met elkaar deelden: te weinig tijd, te veel boeken gekocht, nog zoveel willen lezen. Het eerste boek lazen ze met drie, de volgende editie waren ze met vijf en doorheen de jaren groeide de groep verder tot een tiental actieve leden. Zeven daarvan zijn bij deze bijeenkomst aanwezig om Dijk van H.M. van den Brink te bespreken. Een goed gevulde living, een tafel vol snacks en drankjes: de bijeenkomst kan starten. Het stramien is bijna altijd hetzelfde en begint met het ritueel handtekenen van elkaars boek. Zo hebben de deelnemers achteraf een leuk aandenken op hun boekenplank staan.

Daarna volgt de bespreking. Het is een groep die elkaars leessmaak duidelijk goed kent na al die bijeenkomsten. Er wordt bijvoorbeeld opgemerkt dat de meningen van twee leden telkens weer loodrecht tegenover elkaar staan: als de ene het boek goed vindt, vindt de andere er niks aan en omgekeerd.

De discussie wordt niet expliciet gemodereerd, maar vertrekt vanuit een mening of vraag van een van de aanwezigen. Iemand merkt al snel op dat het een boek is waar niet veel in gebeurt. Een pluspunt, voor sommige leden, omdat dat past bij het thema. De andere lezers hadden iets meer actie verwacht.

Iedereen is het eens dat de nostalgische sfeer een van de sterkste punten is, naast de symboliek van de onveranderlijke Kilo. Aan het einde van de bespreking worden er punten gegeven in vijf categorieën (plot, personages, thematiek, stijl en taal, titel en kaft). Iedereen geeft ook een gevoelsscore.

Waarom ze voor Dijk kozen? De groep wou graag een novelle lezen, om er na de zomer terug wat in te komen. Ze proberen de selectie van boeken te variëren in vorm en genre. Zo lazen ze onder andere een graphic novel, een toneeltekst, een thriller, een non-fictieboek. Iedereen kan titels voorstellen en zijn mening delen over de gekozen titels.

Elise voegt nog toe: “Ik geloof dat ik voor alle leden kan spreken als ik zeg dat zo'n boekenclubavond je leeservaring verdiept. Het geeft je nieuwe inzichten en zorgt ervoor dat je gemotiveerd ben om het boek ook effectief snel uit te lezen. Bovendien doet zo'n discussie je telkens weer stilstaan bij je eigen leesgedrag en -verwachtingen."

Het fijne aan een leesclub is dat het een enorm laagdrempelig initiatief is om op te starten. Je hebt er geen gekke organisatorische skills voor nodig, geen ingewikkelde voorzieningen of absurde locatie. Het enige wat je nodig hebt is enthousiasme, een grote leeshonger en enkele gelijkgezinden.

Deze eerste uitwisseling zorgde alvast voor interessante inzichten bij onze leesclubreporters. In het volgende artikel in deze reeks gaat Elise langs bij de leesclub van Jill. Dan tonen ze jullie weer een ander onderdeeltje van het Leuvense leesclublandschap.

Voor deze reeks zijn Elise en Jill nog steeds op zoek naar leesclubs die hun deuren willen openstellen. Organiseer jij of ben je lid van een leesclub? Laat iets weten aan Leuven Leest en wij nemen contact met je op: leuvenleest@leuven.be.