Liefde in tijden van wetenschap en reality tv

Mary, jong en solitair en geplaagd door mysterieuze kwalen die het haar alsmaar moeilijker maken te functioneren, wordt door een spirituele vriendin naar een PAK-therapeut gestuurd. Deze door de auteur verzonnen mix van Reiki, klankhealing, auralezen en nog meer alternatiefs lijkt voor Mary wonderwel te werken. Probleempje: het kost haar fortuinen terwijl ze al onder een medische schuldenlast gebukt gaat. Wanneer ze op een advertentie voor een niet nader omschreven bijverdienste ingaat, komt ze terecht in luxe kantoren en een ondoorgrondelijke sollicitatieprocedure. Aan het eind van de rit blijkt het te gaan om een experiment: een acteur die professioneel hoge toppen scheert maar er relationeel weinig van bakt heeft een team wetenschappers ingehuurd om zichzelf te laten matchen met een stel vrouwen die allemaal een specifieke functie zullen vervullen. Mary is geselecteerd voor de rol van Emotionele Vriendin, terwijl andere kandidates Boze Vriendin, Intellectuele Vriendin of nog wat anders op zich zullen nemen. Aangetrokken door de torenhoge verloning en het kinky kantje van het hele gedoe stem Mary toe. Wat volgt, is een rollercoaster die flirt met de grenzen tussen fake en echt, ethisch en onethisch, pijnlijk en hilarisch.

Valt liefde wetenschappelijk te optimaliseren? Kan je door faken bij echtheid uitkomen? Wanneer wordt informatie achterhouden manipuleren? In tijden van ‘Blind Getrouwd’ en andere reality soaps allesbehalve loze vragen.

Hoofdpersonage Mary vertoont opvallende parallellen met de heldin uit ‘Niemand is ooit verloren’, het indrukwekkende debuut van Catherine Lacey: beide zijn jonge getroubleerde grootstadbewoners, zeulen een zware jeugd mee en zitten op een dood spoor in hun leven. De ene zoekt soelaas in therapie, de andere stapt zonder enige waarschuwing uit haar baan en relatie en onderneemt een existentiële road trip naar Nieuw-Zeeland. In beide romans is het vertelperspectief aanvankelijk ook hetzelfde: door het ik-standpunt zit je als lezer op de eerste rij in het theater van een broeierig hoofd.

In beide romans houdt Lacey je door haar intelligente uitwerking en knappe stijl bij het verhaal: je wil gewoon weten hoe het verder gaat met die vrouwen, al word je ook wel eens ongemakkelijk van ze. Voor allebei volgt trouwens na de nodige turbulentie een soort loutering, zonder dat het echt een happy end wordt.

Voor wie liever niet in het Engels leest is het nog even wachten op de vertaling van ‘The Answers’. Intussen is ‘Niemand is ooit verloren’ een mooie opwarmer. En werden dit dus twee leestips voor de prijs van één.