Klassieker van nu

Rivieren is zo'n ogenschijnlijk klein, dun boekje. Geen bijzonder mooie kaft. Leg het in een boekhandel naast een klepper en het zal in het niets lijken te verzinken. Met een kortverhaal gevolgd door twee novelles is het dan ook nog geen bijzonder dankbaar formaat - niet het eindeloos lange meeslepende van Wil, bijvoorbeeld.

Zonde, Rivieren is van het beste dat de Nederlandstalige literatuur de laatste tijd heeft gekend. Een prachtige bundeling - in elk verhaal staat steeds een rivier centraal, die mee de plot bepaalt, en helemaal verweven is met de hoofdpersonages.

Ik hou niet van het soort beeldspraak dat je het water hoort klateren terwijl je dit boek leest. Dat is niet zo - je hoort hooguit, afhankelijk waar je zit, een bus passeren, of een trein, of bijvoorbeeld kinderen ruzie maken. Maar, en dat is dan weer het mooie van boeken als Rivieren, na een tijdje hoor je dat niet meer. Het boek verzet je zinnen. Een bijzondere kunst, de meeste auteurs hebben daar honderden pagina's voor nodig, Driessen maar een handvol.